Juka

Juka został zaprojektowany przez Jurgis Kairys. Jest akrobacyjnym mistrz świata z Litwy. Nazwa Juka to Jurgis Kairys. Posiada silnik M14PF, jest taki sam jak Suchoj, ale jest lżejszy od Suchoja

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Su-26 (ros. Су-26) – radziecki samolot akrobacyjny zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym im. P. Suchoja

Historia 

W 1983 roku w biurze konstrukcyjnym im. P. Suchoja na zlecenie Komitetu Centralnego DOSAAF (pol.Ochotnicze Towarzystwo Współdziałania z Armia, Lotnictwem i Flotą ZSRR), któremu podlegała reprezentacja ZSRR w lotnictwie akrobatycznym opracowano nowy samolot akrobacyjny, który miał zastąpić dotychczas stosowany samolot Jak-50.

Pracę nad samolotem prowadzili młodzi konstruktorzy biura przy współpracy ze studentami z Moskiewskiego Instytutu Lotniczego. Samolot ten oznaczono jako Su-26, a prototyp oblatano w dniu 30 czerwca 1984 roku, gdyż KC DOSAAF przewidywał jego użycie w mistrzostwach świata w 1986 roku. Była to konstrukcja eksperymentalna, gdyż została wykonana z kompozytów.

Po próbach w locie, które trwały zaledwie 2 tygodnie, samolot wprowadzono do produkcji i sukcesywnie przekazywano je do poszczególnych aeroklubów. W 1986 roku na samolocie tym w mistrzostwach świata brała udział reprezentacja ZSRR, która zajęła I miejsce.

Później opracowano jeszcze dwie wersje, a produkcję zakończono 1986 roku. Łącznie zbudowano 70 samolotów tego typu wszystkich wersji. Część z nich sprzedano do Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych.

Konstrukcja 

Samolot Su-26 to jednomiejscowy samolot akrobacyjny o konstrukcji kompozytowej. Samolot odznaczał się prostotą rozwiązań i technologii oraz niskimi kosztami, miał także znacznie większe resursy niż używany w aeroklubach DOSAAF samolocie Jakowlew Jak-50.

Dla zapewnienia możliwości wykonywania bez ograniczeń – ze względu na wytrzymałość – akrobacji, przyjęto wyższe współczynniki obciążenia z porównaniu do używanych samolotów akrobacyjnych Jak-55 i Zlin 50L. Był także mniejszy od tych samolotów i zwrotniejszy.

Zbudowany jest w układzie wolnonośnego średniopłata, z wolnonośnym usterzeniem oraz resorowymi goleniami stałego podwozia przedniego.

Skrzydło o obrysie trapezowym ze zbieżnością 1,7:1, bez skosu i wznosu. Zastosowano profil symetryczny, który w partii lotek ma część tylną podgiętą ku górze. Geometria i aerodynamika skrzydła zapewniają dużą symetrię w płaszczyźnie pionowej i ułatwiają wykonywanie figur akrobacyjnych w locie odwróconym, przy zwiększonej skuteczności lotek. Prędkość obrotu samolotu wokół osi podłużnej wynosi 6 rad./s. Skrzydło niedzielone, dwudźwigarowe z dźwigarami wykonanymi z kompozytu z włókna węglowego, z pokryciem 3-warstwowym kompozytu z włókna szklanego oraz z wypełniaczem ze spienionego tworzywa. Lotki wykonane są podobnie jak skrzydło. Kadłub ma szkielet wykonany ze spawanych rur, pokrycie kompozytowe. Kabina pilota zakryta, w bocznych ścianach zastosowano duże okna ułatwiające pilotowi obserwację. Fotel pilota pochylony jest pod kątem 45º, co ułatwia znoszenie dużych przeciążeń.

Napęd stanowi 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Wiedieniew M-14R z obudowanym pierścieniem aerodynamicznym 3-łopatowym śmigłem Hoffmana

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WERSJA ROZWOJOWA SU-26

Ogólna charakterystyka

• Załoga: 1
• Długość: 6.83 m (22,41 m)
• Rozpiętość skrzydeł : 7.80 m (25,59 m)
• Wysokość: 2,76 m (9,06 m)
• Powierzchnia nośna: 11.83 m² (127,34 m²)
• Masa: 700 kg (1543 funtów)
• Masa startowa : 1050 kg (2315 funtów)
• Napęd: 1 × Vedeneyev M-14PF , 294 kW (400 KM)

  Wydajność

• Nigdy nie przekracza prędkość : 450 kilometrów na godzinę (243 węzłów)
• Prędkość maksymalna : 330 kmh (178 węzłów, 205 mph)
• Prędkość przeciągnięcia : 106 kilometrów na godzinę (57 węzłów)
• Zakres : 1100 km (594 nmi , 684 min)
• Prędkość wznoszenia : 24 m / s (4724 ft / min)
• Współczynnik obciążenia :-10g do 12g

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak-52 (ros. Як-52) - podstawowy samolot szkolny lotnictwa radzieckiego końca lat 70. oraz 80., skonstruowany przez biuro konstrukcyjne Aleksandra Jakowlewa. Samolot został zaprojektowany jako samolot szkoleniowy z myślą o uczniach radzieckiej organizacji DOSAAF, szkolącej zarówno sportowych pilotów cywilnych, jak i pilotów wojskowych. Pierwszy oblot Jaka-52 miał miejsce w 1976, pomimo to jest on do dzisiaj produkowany w firmie Aerostar w Rumunii.

Charakterystyka konstrukcji 

Jak-52 jest następcą udanej jednomiejscowej konstrukcji akrobacyjnej - samolotu Jak-50. Całkowicie metalowy dolnopłat napędzany jest 9-cylindrowym silnikiem gwiazdowym Vedeneyev M14P o mocy 360 KM. ponadto samolot został wyposażony w układ zasilania pozwalający na dwuminutowy lot odwrócony. Ze względu na mała masę własną oraz mocną konstrukcję Jak-52 był często wykorzystywany jako samolot akrobacyjny. Związane było to z jego nieprzeciętnymi właściwościami - Jak-52 wytrzymywał przeciążenia rzędu +7 / –5 G oraz potrafił obracać się z prędkością do 180 stopni na sekundę. Jak większość radzieckich konstrukcji wojskowych Jak-52 został zaprojektowany do wykorzystywania w przygodnym terenie bez potrzeby dokonywania częstych przeglądów przez mechaników. Ciekawym rozwiązaniem zastosowanym w tej maszynie jest rozbudowany układ pneumatyczny wykorzystywany do uruchamiania silnika, sterowania podwoziem, hamowania oraz poruszania sterami kierunku, wysokości oraz klapami. Trójkołowe podwozie, choć całkowicie chowane, w pozycji schowanej pozostawia lekko wystające koła, co pozwala na awaryjne lądowanie w przypadku awarii systemu pneumatycznego.

Współcześnie

Po upadku ZSRR wiele egzemplarzy tego samolotu zostało wyeksportowanych na Zachód - do USA, Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii, Australii i innych krajów.

16 kwietnia 2004 w Rosji oblatany został zmodernizowany wariant oznaczony Jak-52M. Napędzany jest zmodernizowanym silnikiem M-14Ch, trójłopatowym śmigłem, posiada siedzenia z możliwością katapultowania oraz inne modyfikacje.

 

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Jakowlew Jak-50
Jednosilnikowy akrobacyjny samolot sportowt, dolnopłat o całkowicie metalowej konstrukcji półskorupowej (1975 r.). Wersja rozwojowa modelu Jaki-18PS. Maszyna wzbudziła sensacje w 1976r,. wygrywając w VIII Mistrzostwach Świata FAI w akrobacji lorniczej. Zbudowano prawie 500 egzemplarzy tego modelu. Duża liczba wypadków sprawiła jednak, że przestał się on cieszyć tak dużą popularnościa.